Στο συγκεκριμένο μάθημα στόχος είναι η βαθύτερη κατανόηση της σχέσης ανάμεσα στην τοπική ιστορία, την προφορική ιστορία και τις σπουδές της μνήμης. Αρχικά αποσαφηνίζονται έννοιες που σχετίζονται με τη μνήμη και τα είδα της (κοινωνική μνήμη, συλλογική μνήμη, αντί-μνήμη/λαϊκή μνήμη, διαιρεμένη μνήμη, μετά-μνήμη κ.ο.κ.). Η θεωρητική αυτή προσέγγιση είναι η προϋπόθεση για να συσχετιστεί η έννοια της μνήμης με την προφορική ιστορία και τις μεθόδους την οποία τα κοινωνικά υποκείμενα “θυμούνται” συλλογικά το παρελθόν, το αναπαριστούν στο παρόν και συγκροτούν διαφορετικούς μεταξύ τους και συχνά αντικρουόμενους “λόγους” (discources). Στο πλαίσιο αυτό, ο τόπος ως βιωμένη εκδοχή του χώρου είναι κομβικός παράγοντας για την παραγωγή τόσο των μνημονικών αναπαραστάσεων για το πρόσφατο παρελθόν όσο και της τοπικής ταυτότητας, όπως αυτή διαμορφώνεται μέσα από τη μνήμη. Το σύνθετο αυτό ζήτημα αντιμετωπίζεται με πραγματολογικό υλικό που αφορά είτε βιωματικές αφηγήσεις για το παρελθόν είτε μνημονικές αναπαραστάσεις του παρελθόντος μέσα από τα τοπικά μνημεία.