Το μάθημα αυτό σκοπό έχει να προβληματοποιήσει στερεοτυπικές αντιλήψεις που θέλουν τον άνθρωπο ως ενεργητικό ον και την ύλη ως κάτι άψυχο και παθητικό. Η σπουδή του υλικού πολιτισμού καταδεικνύει πως τα πράγματα, τα τέχνεργα, χαρακτηρίζονται από πολυσημία, δηλαδή «μιλούν» και επομένως «αφηγούνται» ιστορίες. Τα μουσεία, οι κατεξοχήν εκθεσιακοί τόποι, φιλοξενούν πράγματα και επιλεκτικά τα εκθέτουν. Λειτουργούν με άλλα λόγια ως αποθήκες αφηγήσεων ημών και υμών. Στο μάθημα αφού γίνει μια εισαγωγή στην ιστορική διαδρομή, την έννοια και τη λειτουργία του μουσείου θα συζητηθούν τα όρια της αναπαράστασης και του «εκθέτειν» και στη συνέχεια θα τεθούν ζητήματα όπως η διάσωση της πολιτισμικής κληρονομιάς και η πολιτισμική διαχείριση. Οι θεματικές που θα μας απασχολήσουν έχουν να κάνουν με τη γενικότερη πολιτική του μουσείου και το αφήγημα που καλείται να επικοινωνήσει. Θα πρέπει να τονιστεί πως ο χαρακτήρας του μαθήματος είναι διττός: αφενός η θεωρητική ενασχόληση και ο στοχασμός πάνω σε βασικές έννοιες και ζητήματα της επιστήμης της μουσειολογίας και αφετέρου η πρακτική, επιτόπια άσκηση σε ένα τοπικό μουσείο. Από τις πρώτες συναντήσεις θα αναλυθεί ο σχεδιασμός της άσκησης αυτής, την οποία θα κληθούν να παρουσιάσουν οι φοιτητές/ τριες στο τέλος των συναντήσεων και θα αποτελέσει τον πυρήνα γραπτής εργασίας που θα παραδοθεί στη διδάσκουσα με τη λήξη του εξαμήνου.
Σπουδές στην Τοπική Ιστορία – Διεπιστημονικές Προσεγγίσεις
Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης